Kalamadın öyle duramadın yerinde sonra hep ben suçlu oldum. Dedim sana hareket etme ayrılma bir yere ben geleceğim yanına her şeye rağmen ve zamanında. İçin kıpır kıpırdı, benimde öyleydi ama senin için beklemiştim o kadar. Suçlu ben falan değilim, şizofren olan sensin bu sefer. Ben yinede sana haber vermeden geleceğim ama bu sefer sana tek kelime demeyeceğim öncesinde. Duramıyorsun yerinde sonra olayların içinde sürüklenip düşüyoruz akarsuların dolduğu yere. Söylesene sen sabretmeyi bilmez misin güneş, zamanında çıkmayı bilmez misin? İpucu peşinde koşmayı bırak otur annenin oturduğu dantelli koltukta.
İyi Şeyler Olmaz Mı Hiç ?
Hayattan tek dileğim biraz olsun iyi şeyler olması, azıcık olsa da olur valla, devamını ben getiririm. Hayır yani neden bütün her şey sona doğru sürükler bizi. Buna karşı koyacak sevgimiz yok muydu ? Buna karşı dayanabilecek gücümüz yok muydu ? Tüm bu olanları kabullenmek yerine neden savaşmıyoruz, neden elimden tutmuyorsun artık, neden eskisi gibi bakmıyorsun gözlerime ? Biz ne zaman öğreneceğiz biz olmayı, kaybettikten sonra mı kaybolduktan sonra mı ? Hep bir soru işareti var hayatımızda ne zaman cevaplayacağız, ne zaman birbirimizi anlamayı deneyeceğiz ? Gittikçe yoruluyorum ben, seni anlamaya zaman kalmıyor bu soruları düşünürken. Günler geçtikçe bende senden geçiyorum...
Yorumlar
Yorum Gönder
Teşekkürler.