Harikalar Diyarımın Perisi

Her gördüğümde duygularım daha da çok yoğunlaşıyor. Kayboluyorum sana bakarken, harikalar diyarımın perisi gibisin. Hayallerim o kadar güzel ki, daha önce hiç bu kadar saf ve temiz hissetmemiştim kendimi. Sanki böyle denize kıyısı bir evim var ve arka bahçemdeki ormanın sesleri içimi ürpertiyor, titriyorum. O sırada işte tam karşımda oluyorsun ve sanki bana korkma ben varım diyorsun. Her defasında kendimi güvende hissetmemi sağlıyorsun, gözlerindeki neşe beni  sakinleştiriyor. Kalbimde fırtınalar kopuyor ama ben o kadar sakinim ki bi' gülümsesen ölecekmişim gibi. Aklım başımda değil o günden beri kafam iki karış gökyüzüne bakıyor hep. Bulutların üstüne çıkmışım da seni arıyorum sanki, görenler bana komik bakışlar atıyorlar. Neye gülüyorlar anlamıyorum hayal kurmak komik bir şey mi ? Söylesene harikalar diyarımın perisi senle ilgili mutluluk dolu hayaller kurmam komik bir şey mi ? Neden gülüyorlar ?
Gerçi tahmin edebiliyorum o anki suratımı, şaşkın bir biçimde oluyorum. Aklım sende olunca hep şaşkınım kulağımın biri hep sesini arıyor, gülüşünü arıyor, sessizliğini arıyor. En çokta utangaç olduğunda oluşan sessizliğini seviyorum, yüzüme bir tebessüm iniyor ve diyorum ki "teşekkürler tanrım". Ve tekrar diyorum ki "teşekkürler tanrım, bana harikalar diyarımın perisini gösterdiğin için teşekkürler. bana bu kadar saf duygular verdiğin için teşekkürler..."