Delirmek İçin Güzel Bir Gün

Bugün sensizliğimin 2. günü. Bugün son gidişinin 2. günü.Bugün ölümümün 2. günü.Bugün hayattaki tüm varlığımı kaybedişimin 2.günü. Bugün vazgeçişimin 2 günü ! Ben gittim bu sefer. Seni bırakıp arkama bakmadan,yalın ayak dikenlere taşlara basa basa ben gittim senden.Ben bizden vazgeçtim,senden vazgeçtim artık. Sıyrıldım korkularımdan.Senden vazgeçebileceğimi kanıtladım. 2 gündür sensizim bak ! Sen olmadan da ayakta durabiliyorum bak,gör beni. İhtiyacım yok sana. Nefes almak için sesini duymaya ihtiyacım yok artık.Ben sensizde mutluyum hem.  Masum bir gülücükle hatırlamak isterdim seni.İlk aşkım,beni güldüren adam diyerek hatırlamak isterdim.Ama sen buna izin vermedin.Defalarca gittin sonra geldin.Ben hep kabul ettim gidiş gelişlerini. Bu sefer oyunun kurallarını bozdum!  Bu sefer ben gittim. İlk defa çiğnedim geçtim seni. Pişman mıyım ? İnan bilmiyorum,pişman mıyım bilmiyorum. Sadece saatlerimi ayırıp satırlara döküyorum seni.  Yazıyorum,sonra buruşturup atıyorum.Bazen...

Yaprakları kalmamış bir ağaç gibiyim artık, sana en ufacık bile sevgim kalmadı. Aşkın külleri diye bir şey yok bizde artık. Bizde sadece buz gibi ara var çok uzağız birbirimize ve bu yollar kat edilmiyor. Gittikçe soğuyorum ve uzaklaşıyorum senden sevgili... Senden bana kalan koskaca bir "HİÇ" var onuda sana geri iade ediyorum istemiyorum hiçbir şeyini. Artık biz diye bir şey yok sadece ben varım sen yoksun...

Ağlayan bir aptal düşünün. Giden sevgilinin ardından dökülen ıslak tanecikler. Sonbaharın sessizliğinde ki bir hıçkırık. Nefes kesen bir saniye ve sonra patlayan duygu cümleleri. Durmayı bilmeyen göz yaşları ve onları hak etmeyen bir insan yada insan denirse. Belki bir hırsız, hayatımı çalan hırsız. Bütün merakın onda kalır başkasını düşünemez olursun elinden gelen tek şeydir gözündeki yaşları silmek. Sıcacık, yumuşak bir kalbin vardır önceden sonra hayatına girer o kalbi çalar sonra hiçbir şey olmamış gibi geri verir elinize kalbinizi. Fakat artık simsiyah olmuştur ve taşlaşmıştır. "Artık o kalbi ondan başkası canlandıramaz" diye düşünürsün ve sadece düşünmekle kalırsın. O gider ardından göz yaşı ırmağına bırakılan mektuplar gider sonra hiç ulaşmamış olan sözcükler. Hepsi boşadır hepsi anlamsız çünkü giden arkasına bakmaz, o bir korkaktır...

Özlemek, senden onlarca kilometre uzakta olan hiç görmediğin kadını özlemek... Tam bir eziyet uzakları özlemek, görmediğin kadını görmediğin şehri. Uzaklar aşılmak için var belki ama şimdi değil, şimdi aşılması gereken yollar değil yıllar. Belki çok uzun bir bekleyiş ama kavuşulacak bir gün var önümüzde. Evet inandığım tek şey bir gün göreceğim seni, hayatımdan çok kişi geçmiş olacak ama onlar sadece bir durak asıl varılması gereken durak sensin, son durak. Hani bir gün eğer varırsam o son durağa ben seni düşünmüş olacağım gelesiye kadar. Belki orada olmazsın diye de kaygı içindeyim ki bunları düşünürkende şimdi ki yaşamım ne olacak diyede düşünmüyor değilim. Hani her meyvenin mevsimi olur sonra olgunlaşırlar ya işte hepsi olgunlaşmıyor bazıları dayanamıyor engellere, direnecek gücü olmuyor. Ben zamanında çok engel atlattım ama hepsinde ayağım takıldı yere düştüm, yaralandım, kanlar içinde yola devam etmesini de bildim. Hep izler bıraktım arkamda kan izleri, hep acılar bıraktım ardı...

Tamam.Söz veriyorum sana sol yanım. Geceleri geç yatmana karışmayacağım. Dışarı çıkacağın zaman trip atmayacağım. ''Sıkı giyin,üstünü ört'' gibi öğütlerde bulunmayacağım. Hem ben seni düşündüğüm için öyle diyordum.Hasta olma diye,ama sen bilirsin. İstediğin kadar bilgisayarda takılabilirsin.Şu çok sevdiğin bilgisayar oyununuda saatlerce oynayabilirsin.Ben sadece gözlerin acır diye oynama diyordum.İstediğin zaman halı saha maçına gidebilirsin.Arkadaşlarınla dışarıda çıkabilirsin.Karışmayacağım.Derslerine çalış,okulu boşlamada demeyeceğim.Senin hayatın sonuçta.Ben sadece sınavlardan kötü alıp üzülme istemiştim.Kardeşim dediğin o kızlarla fotoğraf çektirip facebook'a da atabilirsin.Ben sadece o kızların sana dokunuyor olmasına dayanamıyorum.Ama olsun ona da karışmayacağım. Sigara içebilirsin. Evet evet alkolde kullanabilirsin.Bir şey demeyeceğim.Ben sadece seni erken kaybetmek istemediğim için içme diyordum. Ama şimdi istediğin kadar içebilirsin. Buluşmak istediğin...

Sevginin yerine koyabildin mi nefreti? Her sabah onu düşünerek uyanmaktan vazgeçebildin mi ? Gece adını sayıklarken bulmaktan kendini ?  Herşeyde biraz onu aramaktan bıkmadın mı ? O seviyor diye mantı yemekten, o tutuyor diye galatasaraydan vazgeçebildin mi? Hıııı? Yanında olmasa bile ona ''sarılarak uyuyalım aşkım'' demeden uyuduğun bir gece oldu mu ?  Sonra ''seni seviyorum'' dediğinde kalbin yerinden çıkacakmış gibi atmadı mı ? Ya seni sahiplenmesi ? ''Terli terli su içme'' , ''gece üstünü açma'' , ''dışarı çıkarken kalın giyin üşütme''  Bunları unutabildin mi sen ? O sana her sahiplendiğinde bir adım daha yaklaşmadın mı ona? Yanında olmadığı her güne lanet etmedin mii ? Ben ettim! Ben unutmadım.Her gece adını sayıkladım. Herşeyde onu aradım.Beni sahiplenmesini özledim. Ve sonra o çekip gitti. Şimdi,mesafeleri sikiyim ben!

Seni tanıdığım ilk günden beri vazgeçmedim senden. Ayni şeyleri istiyorduk. Ayni şehir. Aynı huzur. Şapşalca şeyler bazen. Ve ben ilk defa birinin kokusunu istedim. İlk defa birinin ellerini avcuma alıp parmaklarıyla oynamayı. İlk defa sabah uyanırken ,5 dakika daha uyumak için nasıl direniyor? diye merak ettim. Ve ilk defa birinin nasıl uyudugunu. Her gün katlanarak arttı bunlar. Seni neden sevdigimi hiç anlamadım ben. Çok sebep vardı belki ama hiç benim değildin. Bizim aramizda hep bir 3.kişi vardı. Hep konu bir başkasıydi. Sen ve ben hiç biz olmadık. Mutlu olmamız için sadece bu engel varken sen hiç kendini benimle düşûnmedin. Sonra iki günlük insanlar tanıdın canımı yaktın. Hep dayanmaya çalıştım hep bekledim. Ama sen hep gittin. Gerçekten mutlu olabilecegimizi anladigin anlarda hep arkadaşız dedin. Oysa 3.bir kişi yoktu ve ilk defa uyuyordum rahatça. İlk defa başka birini düşündüğünü düşünmeden koyuyordum kafamı yastığa. İlk defa kıskanmıyordum hala biz olmay...

Biliyordum aslında,hataydı bu. Gelmeyecek birini beklemek;ne kadar doğru olurdu ?  Sen gelmeyecektin ve ben hep aradaki onlarca şehirden onlarca yüzden nefret ettim.Aramıza giren o yollardan hep seni istedim.Ama sen yoktun,gelmedin,gelmeyecektin.Gidişler,gelişler hiç bitmeyecek derdim. Ama bu sonmuş,son gidişmiş.Gelişi olmayan son gidiş! Giderken götürdüklerin,asla geri gelmeyecekler; birde onlar vardı sevdiğim. Gülüşlerim,hayallerim,mutluluğum,uykularım,kalbim.. Evet evet kalbim.Benden çalıp uzaklara götürdüğün,senin için atan kalbim. Niye yaptın bunu ? Niye bu kadar acıttın canımı? Niye herşeyimi aldın benden ? Ben bunu haketmedim ki. Benim tek hatam ; onca mesafeye rağmen,seni herşeyden,herkesten çok sevmem.

Bazen hayat bir sigara kadar zararlı bir çay kadar keyif verici olur. Bazıları sigarayla ciğerlerini öldürmekte bazılarıysa bir çay gibi rizenin dağlarında serinlik içinde keyif yapmakta. Siz siz olun bir kül tablası olmayın çünkü sigaranın her külü oraya dökülür aynı dertlerin beyninizi kemirmesi gibi acıtır. Bazıları ölümü bir seçenek gibi görür ama bu en büyük yanlış. Ölüm bir seçenek değil o sadece aciz insanların sonudur. Hayatla savaşmaktan mı bıktın ? O zaman savaşma seviş ! Hayatla iyi geçinmeye bak çünkü seni ayakta tutan tek güç o...

hiç bir günümüz sabah yada akşamı görmeden geçmedi.akşamın sabahı görmediği gibi hasret kalıyorum sana. sensizde yaşıyorum ama bir türlü kavuşamıyoruz sevgilim. zaman her şeyin ilacıdır derler. beklerim mühim değil. söyle yağan yağmurlara özlemimi fısıldasınlar dokunamadığım bedenine. ne kadar çok hissedersen kıskandığım teninde yağmurları , o kadar çok özlemişimdir seni. o kadar çok hasret kalmış ımdır sana. sahile doğru yürüyorum. dalgalar sevişirken birbirleriyle kıyıya vuruyorlar çığlıklar içinde. suratıma çarpan beni sersem eden o denizin kokusunda bile seni arıyorum. çıkıp gidesim geliyor şu boğazdan. ama gücüm kalmıyor. bedenim seni görmediği her gün dahada yoruluyor.bir çıkmaza daha giriyorum daha önce hiç görmediğim o sokağa. çocuklar oynaşıyor , gülüşüyorlar. karşımdan geliyorsun. bütün sesler azalıyor duyumsayamıyorum. gözlerinden başka bir şeye bakamıyorum. bu sokak çıkmaz sevgilim diyorsun. dinlemiyorum. seninle bir çıkmazda olduğumu biliyorum yine de seviyorum. elimi ...

İnsancıklar topluluğu. Hiçbiri birbirini tanımıyor hepsinin farklı bir hikayesi var hepsi farklı kişileri seviyor. Kimileri çok acı çekmiş hep ağlayan kişiler. Kimisi şen şakrak hep eğleniyor ama yarası içinde, kimse neler yaşadığını bilmiyor. Diyeceğim şu ki çok acı çektiğinizi düşünüyorsanız çıkın taksime veya kalabalık bir yere. Etrafınıza bakın kimse sizi takmıyor çünkü hepsinin kendi sorunları var. İşte yalnız değilsiniz sizinde sorunlarınız var. Onların gözlerine bakın ve anlayın neler çekmiş. Ve onlara bakarken bir anda sorunlarınızı unuttuğunuzu fark edeceksiniz. Sonra bir rahatlama gelecek içinize işte o an çok güzel bir an çünkü içinizde salakça bir mutluluk oluşacak bunu farkettiğiniz de. Hayata pozitif bakmayı beceremiyorsan insanların gözüne bak onlar senin mutluluk kaynağın...

Kimileri zoru sever, kimileri en kolayı hatta hiçbir şeyi seçmezler. Seçenekler sadece seçecek olan kişiler içindir, hayatı yaşamak isteyenler içindir. Zor seçimler yaparsın, kimilerini kaybeder kimilerini kazanırsın. Yitirdiklerin kazandıklarına değiyorsa asla arkana bakma ve geleceğe yürü. Ha, diyorsan ki eğer yitirmemeliydim onları diye o zaman ağla, parçala kendini, bir süre sonra düzelirsin işte o zaman da bir daha böyle hata yapma. Seçim senin, hayat senin. Sonra kafanı göğe kaldır ve "edriıığğğnn" diye bağır ne de olsa Delirmek İçin Güzel Bir Gün :)