Çırpınma Batarsın !

Bıraktığım her şey gibi kedimi de bıraktım bu sonsuz okyanusda. Bekledim yıllarca bekledim belki, belki bir gün ayak basacağım bir kıyı bulurum diye. Etrafım o kadar soğuk ve boş ki elimi attığım her yerde su var. Su hayattır ya hani benim ölümüm oluyor. Artık sessiz sedasız denizlerde yol almaktan bıktım. Beni kendime getirebilen kimse olmadı bu zamana kadar. Boşlukta gezerken elimin altından geçen balıklar vardı sadece. Yardım edecek bir gemi yoktu, yardım edecek kimse yok ! Kendi başıma yıllardır böyleyim ben hep kendim yüzdüm eşlik eden olmadı olamadı. Dünya da o kadar nüfus varken ben bir insana bile denk gelmedim. Boğulmaya başladığımda kurtaran yoktu çırpındım sadece kendi fermanımı hazırladım. Sonra yoruldum bıraktım ne halim varsa göreyim diye işte o zaman su yüzeyine çıktım. Şunu anladım ki sen ne kadar çabalasan o kadar batarsın bu hayatta bu yüzden sakin olup akışına bırakmalısın...