Hayattan Kareler 2

Bugün saat kaç mıydı ? Bugün saat yoktu bugün kayboluş vardı hafif aptallık ve özlem vardı. Saatlerin özlemi vardı saatler öncesinin özlemi. Belki anlamsız bir özlemdi olmaması gerek bir özlemdi ama ne yapayım beynim hükmedemedi bu sefer kalbime. Hani ölmeden 1-2 saniye önce bütün hayatınız gözünüzün önünden geçermiş ya işte bende o an öldüm sanırım. O gönder tuşuna basarken her şey salisede geçti gözümün önünde hepsi değdi, geçti, acıttı. Hatıraların hepsi bana küfür ediyordu bunu neden yaptım diye. Gelecekse bana diyecek bir kelime bile bulamadı o an yerin dibine girdim. Geleceğim bana susmuştu ve o sessizlik bütün hayatımı altüst edebilirdi. Yanımda sadece beynim vardı kalbim bu bedeni terk etti, yaptığım aptallıkmış güya. Beynimse bana hak veriyordu iyi ki yaptın diyordu, iyi ki soğuduğun kadını bıraktın diyordu. Evet haklı soğudum hatta bir ara nefret etmeye başlamıştım. Sevgim tükenmişti neredeyse yoktu. İşte o kalan çok az bir kısım bile benim gözlerimi doldurmaya yetiyordu. Yengeç burcu olmaktan da nefret ettim o an. Erkek adam ağlar mı lan dedim kendi kendime bütün gücümle yeniden doğdum. Geçmişe takılı kalamazdım ama değil mi sevgili? Zaten senin umrunda bile değildim lan bir köşeye atılmış tonlarca satır hatıra yazılmış kağıt gibiydim. Okusan hepsi güzeldi ama köşede uçak yapılıp ezilmeye terk edildim. Neyse bu kağıt parçası yeniden doğdu yeni hatıralara yelken açtı...