Şimdi bir gülsen

Bir gülücük değil midir aradaki tüm kırgınlıkları, küslükleri yok eden ? Ufak bir tebessüm kondursan yanağına her şey düzelecek bunu biliyorsun fakat bildiğin halde hala o neşesiz suratın var perdeler önünde. Sen ne düşünüyorsun bilmiyorum ama ben o kadar çok şey düşünüyorum ki, gerçekleşse dünyanın en mutlu adamı olacağım. Şimdi sen bir gülsen, ben yanaklarına tonlarca öpücük kondurabilirim. Şimdi sen bir gülsen, bütün balonları gökyüzünde toparlarım. Şimdi sen bir gülsen, aşkı her gün tekrar yaşatırım sana. Şimdi sen gülmüyorsun ya ben her geçen gün özlüyorum sevinci, mutluluğu, kalbimin hızlanmasını, heyecanı...
İlk buluştuğumuz günü hatırlıyor musun ? Ben hatırlıyorum, üstünde o dikkat çeken kırmızı ve beyaz karışımı tişörtün vardı, gözlerinde yeşil vardı, dudakların tatlı bir pembeydi, kaşların hafif eğikti şaşkın bir halin vardı. Beni ilk gördüğünde göz bebeklerin büyümüştü çok şaşırmışa benziyordun, o an içime bir kurt düştü beni beğenmediğini düşündüm. Sana söylediğim ilk cümleyi dahi hatırlıyorum "Merhaba, küçük hanfendi." demiştim sende ufak bir tebessüm atarak "Merhabaaa" demiştin. Sonra işte yavaştan yavaştan sohbet etmeye başladık, zaman geçtikçe bende değerin artmaya başlamıştı. O gün seni lunaparka götürmüştüm, çok sevdiğini tahmin ettim nede olsa çocuksu tavırların ve hayallerin vardı. İlk olarak kamikazeye bindik ve sen çok korkuyordun bende seni ikna etmeye çalışıyordum binmek için. Neyse öyle böyle ikna ettim oturduk koltuklara bağladılar falan başladı sallanmaya. İyice hızlanıp yukarı çıktığında sen bağırarak elimi tutmuştun ama ani bir şeydi bu biliyorum fakat mutlu etmişti bu beni. Kamikazeden indikten sonra sen daha fazla dayanamayacağını belirtip başka bir şeye binmeyeceğini söylemiştin. Ama eğlenmiştik bunu kabul et. Neyse ben seni evine kadar götürmüştüm tabi ayrılık sahnelerini pek sevmediğimden hemen vedalaşmak istemiştim fakat seni bırakamıyordum gidesim gelmiyordu, ayaklarım sana yaklaşmak istiyordu, kalbimse çoktaan senin olmuştu...